layaq nahian haian ham tere, too pyar kyooan kare
koee gul bhala, khizaoan se didar kyooan kare[1]
kismat hi dil fareb thi, too bevafa nahian
banda khuda se kya kahe isarar kyooan kare[2]
jab charagar hi marz hai to kisase kya kahean[3]
shab-e-hizr, ab rah-rah mujhe bimar kyooan kare[4]
khamosh aine ko ab ilzam kitane dean
too zindagi ki subah yooan bezar kyooan kare
parachhaiyaan bhi kho geean zulamat ke sae mean[5]
too a ke, mera zikr hi bekar kyooan kare