Difference between revisions of "आइना-ए-अकबरी"

भारत डिस्कवरी प्रस्तुति
Jump to navigation Jump to search
[unchecked revision][unchecked revision]
(आइना-ए-अकबरी का नाम बदलकर आइन-इ-अकबरी कर दिया गया है)
 
Line 1: Line 1:
#REDIRECT [[आइन--अकबरी]]
+
[[चित्र:Court-Of-Akbar-From-Akbarnama.jpg|thumb|[[अकबरनामा]] के अनुसार, [[अकबर]] के दरबार का एक दृश्य]]
 +
'''आइना-ए-अकबरी''' [[अबुल फ़ज़ल]] द्वारा रचित '[[अकबरनामा]]' का ही एक भाग है। अबुल फ़ज़ल [[मुग़ल]] बादशाह [[अकबर]] के दरबार का विद्वान व्यक्ति था। उसकी यह महान कृति [[भारत]] के परिचय के लिय महत्त्वपूर्ण है। इसे लेखक ने लगभग हिजरी 1006 (1597-98 ई.) में समाप्त किया। इसमें हर एक सूबे, ज़िले और परगनों तक के आंकड़े दिए हुए हैं। तत्कालीन अन्य [[इतिहास]] ग्रंथों से यह इसकी एक और विशेषता है।
 +
==भाग==
 +
'आइना-ए-अकबरी', '[[अकबरनामा]]' का ही भाग है। 'अकबरनामा' तीन भागों में है, जिसमें से तीसरे भाग को 'आइना-ए-अकबरी' कहते हैं। 'आइना-ए-अकबरी' के भी अपने आप में पाँच भाग हैं। 'अकबरनामा' में [[तैमूर]] से लेकर [[अकबर]] और उसकी संतान और अकबर के जीवन काल में उसके पोते आदि का घटनाक्रम लिखा गया है। [[अबुल फ़ज़ल]] की भाषा कहीं-कहीं अतिशयोक्ति पूर्ण है, जिसके कारण यह [[ग्रंथ]] विशालकाय बन गया है। [[अकबर]] के शासन काल में अबुल फज़ल द्वारा लिखित यह [[फ़ारसी भाषा]] का प्रसिद्ध ग्रंथ, जो पांच बार संशोधन के उपरांत 1598 ई. में पूरा हुआ। यह अकबर के समय के राजनीतिक, आर्थिक और सामाजिक [[इतिहास]] के अध्ययन के लिए प्रामाणिक कोश माना जाता है।
 +
==विषयवस्तु==
 +
अबुल फ़ज़ल की यह महान कृति [[भारत]] के परिचय के लिय विशेष रूप से मूल्यवान है। इसे लेखक ने हिजरी 1006 (1597-98 ई.) में समाप्त किया था। पांच भागों में विभक्त इस ग्रंथ में शासन के सभी अंगों पर प्रकाश डालने के साथ-साथ [[हिन्दू|हिन्दुओं]] की सामाजिक स्थिति, उनके [[धर्म]], [[दर्शन]], [[साहित्य]] आदि का भी उल्लेख है। इसमें हर एक सूबे, ज़िले और परगनों तक के आंकड़े दिए हुए हैं। तत्कालीन अन्य इतिहास ग्रंथों से यह इसकी एक और विशेषता है। इसके बारे में आजाद कहते हैं- 'इसकी तारीफ वर्णनातीत है। हरेक कारखाने, हरेक मामले का हाल, उसके जमा-खर्च का हाल, हरेक काम के कायदा-कानून, साम्राज्य के हरेक सूबे का हाल, उसकी सीमा, क्षेत्रफल इसमें लिखे हैं।
 +
 
 +
पहले हर जगह के ऐतिहासिक हाल, फिर वहाँ का आय-व्यय, प्राकृतिक और शैल्पिक उपज आदि-आदि, वहाँ के प्रसिद्ध स्थान, प्रसिद्ध नदियाँ, नरहें, नाले, उनके उद्गम स्रोत, कहाँ से निकले, कहाँ से गए, क्या लाभ देते, कहाँ-कहाँ खतरा है और कब उनसे नुकसान पहुँचा, आदि-आदि सेना और सेना प्रबन्ध अमीरों की सूची, उनके दर्जे, नौकरों के भेद, दरबारी, विद्वानों की सूची, आलिम और गुनी, संगीतकार, पेशेवर, महात्मा-साधु, तपस्या करने वाले एवं मजारों और मंदिरों का विवरण, उनकी सूची, हिन्दुस्तान की अपनी विशेष चीजों, हिन्दियों के धर्म, विद्या और कितनी ही और बातें इस पुस्तक में दी हुई हैं। 'आइना-ए-अकबरी' की [[भाषा]] अलंकारिक और बहुत कृत्रिम है। लेकिन इसका दोष [[अबुल फ़ज़ल]] को नहीं दिया जा सकता, क्योंकि उसी भाषा को तत्कालीन विद्वान पसन्द करते थे।<ref>{{पुस्तक संदर्भ |पुस्तक का नाम= अकबर|लेखक= राहुल सांकृत्यायन|अनुवादक= |आलोचक= |प्रकाशक= किताब महल, इलाहाबाद|संकलन= |संपादन= |पृष्ठ संख्या=293|url=}}</ref>
 +
 
 +
{{लेख प्रगति|आधार=|प्रारम्भिक=प्रारम्भिक1|माध्यमिक=|पूर्णता=|शोध=}}
 +
==टीका टिप्पणी और संदर्भ==
 +
<references/>
 +
==संबंधित लेख==
 +
{{मुग़ल साम्राज्य}}
 +
[[Category:इतिहास कोश]][[Category:मुग़ल साम्राज्य]]
 +
__INDEX__
 +
__NOTOC__

Revision as of 07:06, 22 April 2013

[[chitr:Court-Of-Akbar-From-Akbarnama.jpg|thumb|akabaranama ke anusar, akabar ke darabar ka ek drishy]] aina-e-akabari abul fazal dvara rachit 'akabaranama' ka hi ek bhag hai. abul fazal mugal badashah akabar ke darabar ka vidvan vyakti tha. usaki yah mahan kriti bharat ke parichay ke liy mahattvapoorn hai. ise lekhak ne lagabhag hijari 1006 (1597-98 ee.) mean samapt kiya. isamean har ek soobe, zile aur paraganoan tak ke aank de die hue haian. tatkalin any itihas granthoan se yah isaki ek aur visheshata hai.

bhag

'aina-e-akabari', 'akabaranama' ka hi bhag hai. 'akabaranama' tin bhagoan mean hai, jisamean se tisare bhag ko 'aina-e-akabari' kahate haian. 'aina-e-akabari' ke bhi apane ap mean paanch bhag haian. 'akabaranama' mean taimoor se lekar akabar aur usaki santan aur akabar ke jivan kal mean usake pote adi ka ghatanakram likha gaya hai. abul fazal ki bhasha kahian-kahian atishayokti poorn hai, jisake karan yah granth vishalakay ban gaya hai. akabar ke shasan kal mean abul phazal dvara likhit yah farasi bhasha ka prasiddh granth, jo paanch bar sanshodhan ke uparaant 1598 ee. mean poora hua. yah akabar ke samay ke rajanitik, arthik aur samajik itihas ke adhyayan ke lie pramanik kosh mana jata hai.

vishayavastu

abul fazal ki yah mahan kriti bharat ke parichay ke liy vishesh roop se moolyavan hai. ise lekhak ne hijari 1006 (1597-98 ee.) mean samapt kiya tha. paanch bhagoan mean vibhakt is granth mean shasan ke sabhi aangoan par prakash dalane ke sath-sath hinduoan ki samajik sthiti, unake dharm, darshan, sahity adi ka bhi ullekh hai. isamean har ek soobe, zile aur paraganoan tak ke aank de die hue haian. tatkalin any itihas granthoan se yah isaki ek aur visheshata hai. isake bare mean ajad kahate haian- 'isaki tariph varnanatit hai. harek karakhane, harek mamale ka hal, usake jama-kharch ka hal, harek kam ke kayada-kanoon, samrajy ke harek soobe ka hal, usaki sima, kshetraphal isamean likhe haian.

pahale har jagah ke aitihasik hal, phir vahaan ka ay-vyay, prakritik aur shailpik upaj adi-adi, vahaan ke prasiddh sthan, prasiddh nadiyaan, narahean, nale, unake udgam srot, kahaan se nikale, kahaan se ge, kya labh dete, kahaan-kahaan khatara hai aur kab unase nukasan pahuancha, adi-adi sena aur sena prabandh amiroan ki soochi, unake darje, naukaroan ke bhed, darabari, vidvanoan ki soochi, alim aur guni, sangitakar, peshevar, mahatma-sadhu, tapasya karane vale evan majaroan aur mandiroan ka vivaran, unaki soochi, hindustan ki apani vishesh chijoan, hindiyoan ke dharm, vidya aur kitani hi aur batean is pustak mean di huee haian. 'aina-e-akabari' ki bhasha alankarik aur bahut kritrim hai. lekin isaka dosh abul fazal ko nahian diya ja sakata, kyoanki usi bhasha ko tatkalin vidvan pasand karate the.[1]


panne ki pragati avastha
adhar
prarambhik
madhyamik
poornata
shodh

tika tippani aur sandarbh

  1. akabar |lekhak: rahul saankrityayan |prakashak: kitab mahal, ilahabad |prishth sankhya: 293 |

sanbandhit lekh