कथनी-करणी का अंग -कबीर: Difference between revisions

भारत डिस्कवरी प्रस्तुति
Jump to navigation Jump to search
[unchecked revision][unchecked revision]
No edit summary
No edit summary
 
(3 intermediate revisions by 2 users not shown)
Line 10: Line 10:
|मृत्यु=1518 (लगभग)  
|मृत्यु=1518 (लगभग)  
|मृत्यु स्थान= [[मगहर]], [[उत्तर प्रदेश]]
|मृत्यु स्थान= [[मगहर]], [[उत्तर प्रदेश]]
|मुख्य रचनाएँ=साखी, सबद और रमैनी
|मुख्य रचनाएँ=[[साखी]], [[सबद]] और [[रमैनी]]
|यू-ट्यूब लिंक=
|यू-ट्यूब लिंक=
|शीर्षक 1=
|शीर्षक 1=
Line 31: Line 31:
{{Poemopen}}
{{Poemopen}}
<poem>
<poem>
जैसी मुख तैं नीकसै, तैसी चालै चाल ।
जैसी मुख तैं नीकसै, तैसी चालै चाल।
पारब्रह्म नेड़ा रहै, पल में करै निहाल ॥1॥
पारब्रह्म नेड़ा रहै, पल में करै निहाल॥


पद गाए मन हरषियां, साषी कह्यां अनंद ।
पद गाए मन हरषियां, साँखी कह्यां अनंद।
सो तत नांव न जाणियां, गल में पड़िया फंद ॥2॥
सो तत नांव न जाणियां, गल में पड़िया फंद॥


मैं जाण्यूं पढिबौ भलो, पढ़बा थैं भलौ जोग ।
मैं जाण्यूं पढिबौ भलो, पढ़बा थैं भलौ जोग।
राम-नाम सूं प्रीति करि, भल भल नींदौ लोग ॥3॥
राम-नाम सूं प्रीति करि, भल भल नींदौ लोग॥


`कबीर' पढ़िबो दूरि करि, पुस्तक देइ बहाइ ।
`कबीर' पढ़िबो दूरि करि, पुस्तक देइ बहाई।
बावन आषिर सोधि करि, `ररै' `ममै' चित्त लाइ ॥4॥
बावन आखर सोधि करि, `ररै' `ममै' चित्त लाई॥


पोथी पढ़ पढ़ जग मुआ, पंडित भया न कोय।
ढ़ाई आखर प्रेम का, पढ़ै सो पंडित होइ॥


पोथी पढ़ पढ़ जग मुवा, पंडित भया न कोय ।
करता दीसै कीरतन, ऊँचा करि-करि तुंड।
ऐकै आषिर पीव का, पढ़ै सो पंडित होइ ॥5॥
जानें-बूझै कुछ नहीं, यौं हीं आंधा रूंड॥
 
करता दीसै कीरतन, ऊँचा करि-करि तुंड ।
जानें-बूझै कुछ नहीं, यौंहीं आंधां रूंड ॥6॥
</poem>
</poem>
{{Poemclose}}
{{Poemclose}}

Latest revision as of 05:33, 24 December 2011

कथनी-करणी का अंग -कबीर
कवि कबीर
जन्म 1398 (लगभग)
जन्म स्थान लहरतारा ताल, काशी
मृत्यु 1518 (लगभग)
मृत्यु स्थान मगहर, उत्तर प्रदेश
मुख्य रचनाएँ साखी, सबद और रमैनी
इन्हें भी देखें कवि सूची, साहित्यकार सूची
कबीर की रचनाएँ

जैसी मुख तैं नीकसै, तैसी चालै चाल।
पारब्रह्म नेड़ा रहै, पल में करै निहाल॥

पद गाए मन हरषियां, साँखी कह्यां अनंद।
सो तत नांव न जाणियां, गल में पड़िया फंद॥

मैं जाण्यूं पढिबौ भलो, पढ़बा थैं भलौ जोग।
राम-नाम सूं प्रीति करि, भल भल नींदौ लोग॥

`कबीर' पढ़िबो दूरि करि, पुस्तक देइ बहाई।
बावन आखर सोधि करि, `ररै' `ममै' चित्त लाई॥

पोथी पढ़ पढ़ जग मुआ, पंडित भया न कोय।
ढ़ाई आखर प्रेम का, पढ़ै सो पंडित होइ॥

करता दीसै कीरतन, ऊँचा करि-करि तुंड।
जानें-बूझै कुछ नहीं, यौं हीं आंधा रूंड॥




संबंधित लेख